uçsuz boşluklar gibi iyiliğe süzüldü bakışlar bir eksik bir fazla yaşamın ayak paçaları yani ipe dizilmez anlam mantığı düşüktür kötülüğün kirpikleri de avcı kalır boşluklar tecavüz hissedişler yapay dimağı ise fısıltısız irtifa
ah nasıl da boncuk boncuk düşüyor dürtüler içtenlik çırpınıyor nerde kiremitli bereketler diyerek
meğer ömrün diri hareleri hiç ellenmemiş iyiciliğinde nazar kotarıyor avuçlarını olsun…. her güne gün her güne bakire bir nefes değilmidir yaşamak alt edilir mi insanın derinliğindeki teraslar her yer ahşap kerametlere rivayet görmeyen çıtalı gözdür hücresiz ışığın karanlığını.... henüz ama
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yaşamın ayak paçaları şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yaşamın ayak paçaları şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ağlamışsın göz çanağın Kanlıca Ağlama güzelsin İstanbul kadar, Fenerler gözlerin başın Çamlıca Güzelsin güzelsin İstanbul kadar.
Yuşa Tepesi'nde dua ettiğim Kavakta saçına teller taktığım Gerdanlıkla Boğaz'ına baktığım Güzelsin güzelsin İstanbul kadar.
Marmarayı giydin elbisen oldu Adalar üstüne gül olup kondu Minare boyunca süliyet boldu Güzelsin güzelsin İstanbul kadar.
Kuzey Karadeniz güney Marmara Fatihin mührünü surlarda ara İstanbul bilmeyen hep alır yara Güzelsin güzelsin İstanbul kadar. ---- 1.07.2013 – Tozkoparan / İstanbul
Günaydın,,,