Söz dinlemez kalem, elinde iken
Suskunluğu bozar, dilinde şair
Buruklaşan kalbe, battıkça diken
Ne çok şiir yazar, sevdaya dair


Hüznü unutacak, tek yolu budur
İçine serptiği, buz gibi su dur
O anda yüreği, huma kuşudur
Daldan dala konup, konaklar zair


Kırmaya çekinir, gücenir diye
Böyle davrandıkça, haksızlık niye ?
İspatı kalemdir, meydanda iye
En ince noktayla, kalbinde fair


Bütün sevenleri gelir yanına
Sıcacık kanlıdır, katar canına
Öyle büyük küçük, bakmaz sanına
Taht kurar gönülde, oldukça mahir


Kirpiğin ucunda, yaşı hep durur
İncindiği zaman, içine vurur
Yine belli etmez, el vermez gurur
Haramdır geceler, sabaha sahir


Saklayamaz hiç dert, boynunu büker
Tutmayan bacakla, diz üstü çöker
Duygular depreş se, gözden yaş döker
İçi dışı birdir, özünde zahir


Nesrin Önem
15 08 2017
Tekirdağ