KATİL GÜLÜŞLER
KATİL GÜLÜŞLER
Sen kokuyor yağmurlar Acıyan ruhuma işliyor yokluğun Yerde patlayan her yağmur damlasına Düşüyor hayalin Ben dağılıyorum O yağmur damlasındaki hayaline karışıp Eski bir menkıbeden sıyrılmış ruhum Her çırpıda fışkırır demini almış acılarım Her hücremde ölüyor umutlarım Sen,en ironi bakışla süzdün beni Düşlerin en şeffaf kürsüsünden Yokluğun kırılıp dağılırken Gecenin karanlık dalgalarında Sen kanıyordun içimde hala Hayat geçirirken tırnaklarını sırtıma Sen kayboluyordun O trenin vagon aralarında Ne gariptir Bir zamanlar ne masumdu aşklar Ne kadar değerliydi ahde vefalar Oysa şimdi sevda yeminleri Unutulup rüzgarlara karışmakta Bir acı tebessüm kalır senden Sürgün yemiş dudaklarımda Yüzülüyor derisi sevdamızın Bir kaç leş kargası etrafında Dolanmakta Ben, katil gülüşlerinin altında ezilirken Ruhum bedenimden uzaklaşmakta Hülyanna |
umut umut bekle bekle ne zamana kadar hızlı bir şekilde ,....,.....
İnsanın ömrü tükeniyor güzel bir eser okudim şairem kutlarım