gölgesinden pay biçmedik mi hep
var olduğunu sandığımız hislerin
izi düşerken kalbe


ne güneşi hesap ettik
ne de siyaha aldırış edecek kadar vaktimiz vardı
hem siyah dediğin nedir ki
inanç en iyi beyazlatıcıydı


ha haa
aklıma çamaşır makinesi geldi yine :)


insan diyorum
boğulduğunu sandığı suyu tecrübe ettiğinde
yaşam belirtisini ilk hissettiği an sonrasında
korkmuyor hiçbir sudan
bu,
suyun azizliğinden çok
tuhaf bir mutasyonun solungaç etkisinden kaynaklanıyor olmalı
ve belki de evrimleşiyoruz giderek
giderayak
gerisin geri
giderken ayaklar
bir bilinmezin
başka bir denklemine..


sonrası ateş
sonrası kuyuya düşen düş öyküsü


sonrası kıyam ederken kıble bildiğine
kopar sanıyor en kabilinden
alameti belirsiz kıyamet
koparken kendiliğinden
tabi olduğu aşka
tebaa etmişken gözleri


yıldızlar
söndürür ışıkları
ay utanmaz olur
yüz bulamadığı yar yüzüne
düpedüz yüzsüzlük edip
çatlatır kendini
gösteren bir aynanın
yan yana tutuşan .. yüzünde

bak bu karışık oldu Rüveyda,,

say ki ne dediğini bilmeyen bir kalem
kronolojik sıraya koyamıyor olanları
olgunlaşıp
bitmeden evvel


içimde bir his var Rüveyda
öğlen güneşi üstünde bir his
kuvvetle muhtemel varlığını
saklıyor gölgesizliğinde


biraz daha bekle
biraz daha


batmadan gün
eşine

gölge’siner belki içime
çekilirken aşkın mr ı
batar yokluğun
doğacak bir Zeynep’e


bir
az
daha dursan diyorum
2 den çıkarıp kendini
bölünürken kendine

g’itme..