İnabe
Muhayyerler bulvarından geçerken bezgin
Başım önümde,üstüm başım toz Ellerim cebimde, ceplerim delik heyecanım ibretlik sakın kınama Ben yalınayak gezgin Melâlim kronik Seni boran kentinde gördüm ben Bir yurt odasında ,öyküsünden habersiz Ağlarken gülermişsin , kahkahaların fersiz Çilen yaşınla makusen mütenasip Her nefes alanı ,diri mi sandın Dört yanın cenazeler kefensiz, makbersiz Sahi kızıl dilbere hangi ümitle kandın Üzülme Münib Tüm geç kalmışlıkları yakıp ciğer ocağında Hasretin hicranıma nasip Ne de olsa sen en deli çağında Ziftle kaplanmış dağları delip Ferhat’a bir selam yollamalıydın Bak uzaktan haykırıyor Andelib Bu çağrıyı son çıkışın bellemeliydin Nasip Münib nasip Vuslat sana nasip Nasibin Rabbine yönelmelisin... Farzımuhal |