sen güzeldin

ve ben kimsesiz

sayfalarca şiirler biriktirdim sana

sadece sana...


aynı oda’da

aynı renkler içinde buldum seni

mavi...


ki ben terli bir yazdan dönüyordum,

sildim/

ışıksız gölgeler içindeki dileğimi

kirlenmiş bir son/bahar kadar

belirginken üstelik...


boş kaldı yazılmamış sayfalar/ım

çizilmemiş Atlaslar keşfetmeye benzer bu

yarım harfler ve yarım uçurumlar....


dokun sırtına

eğer yapabilirsen....


ve çek içine parmak uçlarını/kokla


gülüm/se..


şşşşş tamam

biliyorum


mızıkçı ve küskün

iç savaşa benziyor yüzüm....


ölülerim ve ölüleriyle

murabba/

ve kalan sağlarım....


BİR pişman

refleks

silik bir ANı kadar şimdi...



unut/malıyım hepsini

en hüzünlü mezarlığım

kasık ağrılarım değil sanki (?)


kendini izliyorsun biliyorum

kendim gibi

omuzlarından aşağısını


(ellerin/ellerim)


ve esirge beni/

beni bağışla...



yenemiyorum/

eksik susmalarımda

eksik kalan heveslerimi...


tabirsiz rüyalarımdan uyanıyorum

bu yüzden/terli


adı sana benziyor/bazen.


bazen bir renk kadar sıcak

bazen kekre/

yutkunamadığım bir tat kadar...


seni hissettiğim bir yerdeyim

biliyorsun bunu

ruhumun ete ve kemiğe büründüğü....


özür dilerim/çokça...


delik deşik bu yüzden

bebekleri gözlerimin

inanmıyorsan bir daha b-ak

şayet dayanabilirse parmak uçların...


öyle ya

yol yürümek öğretir

ve değişir bir yol böyle...


kan yürür sıcak

ve damarların genişler

sonra açılır kefenlenmemiş gözlerin...


hayır/

sustur içini bile

(içini yerim dedim de kırıldı yüzüm)


sen ve ben ışıksız gölgelerdik

eteklerinde dağlarımızın

toz gibi dağılan

ve yakan

bazen buz gibi...


beni al

beni tut

ve kavra/ıslat avuçlarında terinle

sürt saçlarına

bir meltem başka ne işe yarar/serin...


al beni/

ve çek

içine/derinlerine

çıkar kuyularımdan/kuytularımdan

tabiri yapılmamış bir kelime

kalmasın diye şiirlerinde....



al beni/

ve saçmala/sınırsızca

olmadık kaza gibi

anlat neden sevdiğini

ki sesim/nefesim

tenine çarpıp kırılır nasılsa...






(kuytular)