Yaşamsız düşler
Bizim masallarımızın sonu hep hüsranla bitti roza
Pembe panjurlu evimizin aşkla örülmüş bahçesinde , mutluluk mavi çocuk da oynamadı hiçbir zaman. Düşlerimizi vurdular suni sevgilerde Iğne deliğinden geçebilecek kadar küçük mutluluklar istemiştik oysa Gelincik bahçesinde açan bir papatya gibi, Neresinde doğup Neresinde yaşayıp ve neresinde öleceğimizi Kestiremeden hayatın |