Lilyâ
Hangi dilde kabul olacağını bilmeden
yakarışlarım oldu Birgün yeniden dönersin diye Kusurdu belki de yüzüne dokunmak Ellerini o eşsiz güzellikte yaratan Tanrıya göre Uzun bir yolculuktu bu Oysa ben ruhumu taşıyabilmek için istemiştim Affet beni Kaderim düzeltilemeyecek kadar yargılandı Kainatı tutuşturmadan yaktı cehennem ellerimi Ne zaman oturtsam Tanrıyı karşıma Tövbe mi hiçbir zaman geri almadı Acılarıma sarılmam daha cok sarılmam Bir daha korkularımla hiç yüzleşemeyecek olmamdandı Belki de bildiklerimi hiç bilmemiş gibi yapmamdan Hisler Sadece saklanmak için var olmazlar lilyâ Yanılsamalar Insanı ağlamak kadar acıtıyor Cemre düşmüyor kalplere Ve suretler bu yüzden hiç ısınmıyor Tütsülenmiş bahçelerde açmıyor gölgenin çiçekleri Aşk Hayati belirtilerin azlığı demekmiş lilyâ Neredesin Yolunu kaybetmiş bir çocuk misali Senin bıraktığın yerde Ömür , yıllarını hep uzaklara düşürüyor |
Şiiriniz çok güzel.
Bir yere dokunmak istedim.
Tamamen size kalmış sadece benim ki bir öneri...
" yanımsamalar
Bir insanı ağlamak kadar acıtıyor
Bir kavağın gövdesinde
bedenim kuruyan yaprak
Vakit hayli geç artık cemre düşmüyor güle
kalpler ısınmıyor bu yüzden
Ve tütsünlenmis bahçelerde
Açmıyor gölgenin çiçekleri "
Naçizane fikrim şiirde tasavvuf halkı tamamen size aittir. Ama bu şekilde sanki daha akıcı oldu. Çünküü kalbe cemre düşme deyimi. Aslında güzel ama o söz güle cemre düsmuyor anlamında daha manidar.
Ve ayrıca gövdesinde/ gölgesinde okurken daha akıci oluyor.
Selamlar saygılar.
mahmutbars tarafından 2/27/2018 2:58:42 PM zamanında düzenlenmiştir.