Elvedâ ey şehri İstanbul elvedâ bütün adres defterlerinden sil beni sil ve at bana dair ne varsa
sen ki,dilinde her gece bir şiirin yakarışını alev alev yanışını hiç anlamadın bu yüreğin ben kayıp düşler coğrafyasında bir damla bile olamadım ey sevdalısı olduğum deniz, kanadında düşlerimi taşıyan martı yaralı gençliğim, hüzünlü sevdam elveda elvedâ ey şehri İstanbul
Boynu bükük çiçeklere bırakıp gözyaşlarımı kırık düşlerle dolu heybemi alıp yanıma annesini yitirmiş bir çocuk ezikliğiyle bakmadan ardımdaki uçurumlara yanıma alıp yenilgilerimi gidiyorum işte acıya, kedere ve sana elvedâ ey şehri İstanbul
belki bir daha geçmeyeceğim bu sokaklardan okşamayacağım öksüz bakışlı çocuğu saçlarından her köşede sessiz bir gözyaşı bir gecekonduda gerçekleşmeyen düşlerimi bırakıp sarılıp kırık hıçkırıklarla kurşunlanmış hayallerime uçurumlara tutunup düşe-kalka gidiyorum işte
beni umudumda gizlediğim düşlerle vurdular bir hüzünlü matemi asıp yüzüme gidiyorum işte elvedâ ey şehri yar, güzel diyar, sevdiğim İstanbul elvedâ acıma şu sokaklarında ezik, başı eğik gördüğün adamın haline bir kağıt mendil ver yeter yüreğinde sakladığı gözyaşlarına
Elvedâ karanlık gecelerde saklı gözyaşım elvedâ hüzne ve kedere boğulduğum can şehir İstanbul elvedâ bir daha anma beni arama kirpiğim değmesin yarama acıyan yüreğimle, hayallerime koyup götürüyorum seni de sevdiğim gururla, severek ve seni unutmayarak gidiyorum...
Gidiyorum işte bir daha dönmemek üzere topladım valizimi, anıları da koyup içine sevinci hırpalanmış bir çocuk gibi eğip başımı gidiyorum hüzünle birlikte elveda ey şehri İstanbul ey gönlümü kırgın bıraktığım güzel yar başımın tacı, şehri sevdam, canım İstanbul elveda!
Elveda ey anılarımın can şehri İstanbul seni kahkaha dolu gecelerinle başbaşa bırakıyorum kolkola gezen yeniyetme sevgililerinle yüreğim burkulduğunda, gözlerim dolduğunda da hiç bakmasan arkamdan el sallamasan da olur bütün adres defterlerinden sil beni ey şehri İstanbul sil ve at bana dair ne kaldıysa ardımdan...
Susku mevsimi, dil mevsimi elvedâ hazan mevsimi, çöl mevsimi elvedâ nazlı gelincik, gül mevsimi elvedâ elvedâ sevgiye, sevdaya, ey şehri İstanbul sana elvedâ
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Elvedâ ey şehri İstanbul Elvedâ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Elvedâ ey şehri İstanbul Elvedâ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.