SOMUTTAN SOYUTA
Kara yağız bir delikanlı
Senden kalan
Buğulu anıların ardında
Somutttan soyuta geçer gibi
Son yapraksın düsen dalında
Gönlümün son durağında
Kalbim sevdi seni bir anda
Danışmadan bana
Öl desen ölürdüm senin yolunda
Son çaremdin ne de olsa
Ya bu deveyi güderdim
Ya da bu diyardan giderdim ama
Serde korkaklık var ya
Dün yine topladım valizimi hayalimde
Yine vazgeçtim düş çıkmazında
Yediremedim mücadelemi mutsuzluğuma
Aklım çığlık çığlığa
Yenildim yeminime yine son bir kez daha
Pembe
yalan,
beyaz yalan Hepsi bitti sırayla
Titrek bir gün ışığında
Uyanırken sabaha
Prangalar vurdum çıkmaz düşler sokağıma
Yeminler yeminler ettim
Anarsam adını taş olsun diye yüreğim
Seni sevmektense böyle korkakça
Kelepçeler vururum
gönül kapıma
Açılmasın diye bir kadirşinas bilmeyene
Yoktan kalan son anların gölgesinde
Pınar KIZILIRMAK