DENİZ KIZ’INABir gece, Ay ışığında, Bak denizin çok uzaklarına. Sarıverir ılık rüzgarlar, Alır götürürler seni. İçine oturur isyanlar, Derinlerden haykırmak istersin, Fırtınalar koparır yüreğinde duyguların, Karanlıklar çare olmaz özlemlerine. Birden, Kızıl bulutların sarmaladığı, Akşam başlangıçlarında, Kayboldum dediğin bir anda, Yosun parlaklığında gülümseme ile, Çıkar bir denizkızı, Sorar, İçelim mi bir fincan kahve? Nasıl olmaz dersin? İçmezsen, Karanlıkların koyuluğu saracak her yanı. İçsen, Kaybolur mu bu denizkızı? Rüyamı bu Rabbim? Hasretle yoğurmuşsun sanki hamurumu. Dindirmiyor özlemlerimi hiçbir şey, Hep yeniden başlıyor bekleyişlerim… 23-11-2006 / İNGİLTERE |
ve okunasıydı okuduğum...