Kanatlarıma İyi Bak
kanatlarımı bağışladım bugün
bulutsuzluk çeken bir gökyüzüne ah çok yakındım çok yakın her şeye ve herkese sanki ben değildim o anlamalıydılar oysa çok uzaklardan gelmiştim kendime sessizliğimle yordum zamanı günler günlerin içinden kanıyordu ağrıyordu saniyeler kalbimin atışlarında evren bana seslendi ey muhteşem tesadüflerin akıl almaz yanlış bileşkesi kimsin sen? "onların yoğurduğu şekillerin artığıyım" dedim "hiçkimseliğimin şahsiyetiyim" yıksın zerrelerim duvarlarınızı enkazlarınızın altından bulacağım kendimi! gökkuşağını boyamayı bırakın artık yanlış yaşanan hayatlara sığdıramazsınız gerçekleri... atmıyor artık saatli bomba gibi tıkırdıyor kalbim zamanın yorgun yüzüyüm ey umudun sonsuz maviliği kanatlarıma iyi bak... ✒T.Y. |