Debisini Yitirmiş Nehirİnsan debisini yitirmiş nehirse Aşk Ve heyecan Rengini saklayan ebemkuşaklarıdır. İnsan kokusu çalınmış ıhlamursa Sadakat Ve adalet Isıtmayan güz güneşleridir. İnsan bereketi tükenmiş yağmursa Bolluk Ve paylaşmak Baharını bekleyen filizlerdir. … İnsan, karnı aç çocuk Umudu bitik anne Sesi kısık babaysa yokluktan ve cehaletten Utanç Ve kahır Birlikte büyüttüğümüz mirastır. İnsan, kapısı örtük kalp Çitle çevrili bahçesi harap Kardeş katleden kasapsa Umut Ve azap Yarına devrettiğimiz mirastır. Sinan Yılmaz |
Şiirinizi çok beğendim…
…….………………………….. Saygı ve Selamlar…