vasiyet
gecenin yazgısı böyle olmamalıydı
yoksa bozrak güvercinler uçururdum çocuk seslerine ay düzenlerine fırtına bayraklarının gonca ipeğini anlı yüzüne bezerdim. dağ kırlangıçlarının kanat ezgileriyle süslerdim bulutları.. evet (bütün yaşamlar ve emek özgürlüğün sevi bilir ulu gizemine girmeli) önsezime çicek taçlarıyla koşul olmalıydın ki örgeleri anıtlaştıran ince parmakların fırça sallayışlarındaki devinime hak veresin bir model geçiyor beğenimin içinden ’ayyaş kadın’ albi. 1889 karakalem toulouse-lautrec yaşam boyu tuvallerden dayak yemiş utrillo geçiyor. suzanne valadon küfrediyor. acının geçmişteki eylemiydim geleceğin kavgacı mutlusu olacağım bilgiyle yaşlanacağım.. sen benim ölümümü düşün kuzeye dönük soluksuz kalacağım ezinçli tümceleri anımsayacağım hangi çicekleri sevdiğimi dizelerimden anlayacaksın yırtıp yüreğinin yaşmağını diz çökerek ağlayacaksın. flokslar dikin ayak ucumun sancılı yerine (son kez güldüğümde) flokslar dikin!.. GBa |