NE ZAMAN YAĞMUR YAĞSA HÜZÜNLENİRİM
Yaz yağmuru bir başka olur
Hüzün çöker içime Sevdiğim düşer aklıma Islanmak isterim,sırılsıklam Ne zaman bir damla yağmur düşse Gözünden akan yaş gelir aklıma Hasretini çekerim durmaksızın Kokun siner odamın duvarlarına Yakarım bir sigara Seni çekerim nefes nefes Bu kentin Üryan sokaklarında bıraktım umutlarımı Tükettim ömrümü İki yana bölündü yüreğim bu gece Delisi olurum ıslak kaldırımların Söndürme sende kalbimin yangınlarını Sende unuttun beni, bilirim. Ne zaman yağmur düşse yanağıma Hüzünlerim, esirin olurum senin Duvarlara kazırım adını Ahh bir gelse otursa karşıma derim Bir gece var içimde karanlık O karanlıkta bekleyen bir sen Sevmeyen,yüreği olmaya Sol yan misali,anlamı olmayan Bir teselli misali gelip geçen Nakış nakış işleyen,aynı acıyı bilen Bir türlü gelmeyen Rüyalar aleminde gezinen,bir ben Işık saçmak için geceye… Yokluğuna,karanlığa ödün vermeyen İçinden umudu eksiltmeyen bir ben Bakınca yanımda göremediğim bir sen Islak caddelerde çaresizce yürüyen Bir türlü acısı dinmez bir ben Ve o’dur işte beklendiğini bildiği halde Bir türlü gelmek bilmeyen… Ne zaman yağmur yağsa Alaca karanlık çöker üstüme Beklerim bir zerre umutla Gelmeyeceğini bilsem de Bir umut işte Y.szgn |