KAFES
Nasılda derin bir sessizlik
Bu nasılda dipsiz karanlık Diz çökmüş bekliyor gece Kollarıyla kendini kucaklamış Sanki az sonra kıyamet kopacak Trenden inen yolcu var ince uzun Tek elinde tüm hayatı bavul dolusu Fötür şapkası yüzüne düşmüş başı dik Işığı sönmemiş bir ev arar misafirlik Yerden göğe kadar uzanıyor şavkı ruhunun Gecenin sesi alabildiğine sessiz Bir tüy gibi hafif yağmurun tene değmesi Ve ilk kez yağıyor gibi yüreğine ürkek Kemikten bir kafeste gömüldü kalp Derin uykudan uyanıp gerçeğe daldı Parça parça yeniden yoğruldu bilinç Tane tane yere döküldü gökten ışıklar NOGAYTÜRK |
Okuyarak Beğendim...
Gönül hoşluğuyla Kutlarım..
.......................................... Saygı ve Selamlar..