metaformozbiz seninle buluşuruz zahir çalgı çengi vesaire hipnozdan sonra vivaldi’nin yaylıları imana gelir kum çapağı gözlerimiz gök nebisini arayan yağmurlu çatılarda ağaçlar ormanlı ayıplarına utanır evrenli bir fırtına kopar özümüze söyleyemediklerim-izin göbek çukurundan o ramazan pidesi gibi buğulu sıcak adımı sorduğunda bu kez hatırlarım bir yaralı gibi ayak kanatları kırık en keskinin kınından 0038 |