SENSİZLİK KOKUYOR ZAMAN*
Ben, uyuduğun odanın
Kokusuyla uyurken, Hadi gülümse hayata Can evime misafir ol, O muhteşem kokunu bırak Düşlerimin yoluna, Sen, gözlerimin ışığıyla bitir Tüm özlemlerini. Hiç kimse gölge koymasın Yüreğinin gülüne, Pırıltılı endamının güzelliğine Paha biçilemezdi. İçimi kasıp kavuran Sevda güneşim ağlarken, Hırçın yağmur damlacıkları Akıyordu ruhuma. "Gittiğim diyar yokluğunla Her şeyi sessizleştirdi." İçim üşüyor, Yüreğim ağlıyor Yine de yoksun. Artık maviyi izlerken, İçime hüzün soluyorum. Yokluğunun acısı, Bedenimi kor gibi yakıyor. İçimdeki yara yokluğunla Daha da kanarken, Sana ait tüm hatıraları Ağlayarak seyrediyorum. Şimdi bedenimi acıtan Sensizlik kokuyor zaman Bitkin düşen yüreğim Yokluğunla çokça ağlıyor. Mehmet Öksüz / Eflatuni Mısralar |