YAVRUMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Küçük kızım üç buçuk aylık iken bakıcıya bıraktığımda yazılmış sandıktan çıkan bir şiir.
Tüm annelerin ellerinden öpüyorum. Yavrum sana bakmaya kıyamam Bilirsin hiçbir zaman sana doyamam Eller sarar benim yerime bağrına Tutam tutam çiçekler saçlarına Takmak isterdim Bir daha, bir daha, defalarca Bahar gelmiş, yaz gelmiş benim neyime Almış Fatma bir garip sazını vurur teline Kapılmış gider duygu seline Saramaz yavrusunu sarmak istese de, Boncuk,boncuk ela gözlerine Kurban olurum yavrumun bir tek sözüne Neylesin çizen çizmiş yazısını Bilememiş o da özler yavrusunu Ne çare taş basar yüreğine İyidir bilir ki hasretten başka yavrusu Bilir ki tazedir onun ayrılık sızısı Uzat o minik ellerini doya doya öpeyim. Bir kez daha seni uzak da olsa göreyim Bırakmak acı yavrum sana nasıl dayanayım Ben çalışan bir garip anayım Her sabah da olsa seni kimlerin eline bırakayım. Yavrum seni doya doya sevemedim Sütlerim geldi taştı vaktinde emziremedim. Ağladığında çok istedim yanına gelemedim Dediler ki yavrun yürümüş; ilk adımını göremedim Ne yazık ki derdimi kimselere diyemedim. Gönlümdeki gurbeti sindiremedim. Ayrılık acısını dindiremedim Allah’tan bir tek şey diledim Darılma bana yavrum gelecekte İnan ki ben böyle olsun istemedim. 18.04.1995 Fatma ORAL |