Hasretliye Mektup / 12./
Bir yanım gurbet
Bir yanım hasret Kötüsün be kader Dedin hep sabret.--- Gözlerimi açtım ana ocağında, yol yorgunluğum geçmiş ,denizin yosun kokusu esen yelle balkon kapısından süzülerek uyanmak, ah ne çok özlemişim. Telefonum çaldı,çatı kata çıktım üzüm asmasının altında, boz tepe karşımda denize bakarak,biraz vakit geçirdim. Seslendi annem -Nerdesin gızımm Mutlulukla indim merdivenleri -Günaydın annem . _Safiye seni sordu beklermiş," Gönül sözü "demişsin, İnsanın hayatında,acılarını mutluluklarını paylaşacağı , güven duyduğu olmalıydı bir dostu. içimden anneme diyeceklerim ,sözlerim geçerdi de ama diyemezdim. Sarıldım anneme , Ah annem ! Anlatacaklarım ne çok vardı, Sırrımla kendim sırdaşırdım, sezen olurdun , Ana yüreği, var bir dert din derdin , ah annem ,ben bir sevdaya tutuldum, Dillerim susar ,söyleyemez. Kaç kez bilsen anlatmak istedim kaç kez dizinde ağlamak istedim, Diyemedim annem , olur da duyarsan yine sarılır mıydın bana, kızma kızına yadırgama. Diyeceklerim çok vardı anne. Esinti |