Gülmeyi unuttumFeleğin çamuruna battımı bir kere,çırpındıkça gömülür insan M.Kılıçel Şu dönek dünyaya geldim geleli Gülmeyi unuttum gülemem artık Sevdanın harını bildim bileli Aleve ateşe gelemem artık Umudum tükendi şevkim kırıldı Gidenin ardında içim yarıldı Gönlüme bir asrın derdi karıldı Yar diye dağları delemem artık İyilik uğruna çok kere yandım Tatlı dille,tatlı sözlere kandım Yüzüme güleni dost kardeş sandım Ruhumdan kötüyü silemem artık Siyahın üstüne serptim beyazı Doğruya eyledim her dem niyazı Kaderin hükmüyse o kara yazı Bu makus talihi çelemem artık Hasretle kavruldum gurbet elinde Kim anlar garibin bizar halinde Savruldum yıllarca yaban salında El diyarda Sıla dolamam artık Başımda pişmanlık yeli esiyor Vicdanım maziye ceza kesiyor İyilik çağlayan dilim susuyor Zamanı geriye alamam artık Mehmet Kılıçel |
Cennet annelerin ayaklarının altındadır...
Kutlarım...
Beğendim…
............................................ Saygı ve Selamlar.