Dokundum mizacınaSeni şiire şiiri şiire aşkı şapkayı gölgeni gölgeleri yolları yolların yağmurlarını senin bana yaptığın büyülerini tılsımlarını ekledim güzelliğini de dualarına amin dedim altın suyuna batırıp yaptım heykelini hep öyle kal diye ne kadar ovduysam silinmedi ayrılık çaresiz kaldım sensiz sevdasız kaldım rabbimin kulusun deyi öptüm ahlarından eyvahlarından günahlarından bir nevi senle arındım durulandım çağlayanlarla çağladık kış düştü içimize yuvarlandık yuvarlandık düştük çığ olup yükseklerden aktık aktık karıldık kum seliyle tozu dumana kattık dün oturup portreni çizdim yeşil gözler hiyanete mütemail diyorlardı karaya boyadım gözlerini bir zaman tünelinde karşılaşan iki yabancı yolcuyduk biz kaynadık birbirimize ortak zevklerimiz vardı başta deniz anlaşmazlıklarımız da olurdu küserdik kurşun döker üzerlik takardım boynuna bazı el olurduk hiç görmediğimiz biri sevmediğimiz inciten bir güzellik olurdun dokundum bir nebze de karekterine eridikçe döküldü zerlerin buzdan bir kalp çizip göğsüne sonunda emeğime kıyıp bir lahzada sildim seni Yüksel Nimet Apel |
Güzel şiiriniz içten duygularla yazılmış, defalarca okumak istedim…
Çok Beğendim…
……………………………. Saygı ve Selamlar…