ANLARMIŞ
Özveri denilen koca hiçliği
Başa dert açınca, insan anlarmış Bir değmez uğruna yiten gençliği Seneler geçince, insan anlarmış Sevgi dalga gibi, kalbe vururken Kürür yarınları zaman yürürken Önemsiz görürsün sende dururken Yürekte göçünce, insan anlarmış Üç günlük dünyada kim yâr kim yaren Kiminle uyuşur oturur karen Kim cismin yarısı kim ciğer paren Öfkeyi saçınca, insan anlarmış Senli yola yoldaş kışta hazanda Al yeşilli dağda kırda hozanda Sofraya oturup aynı kazanda Yiyip de içince, insan anlarmış Hırsın gidiyorsa aklın önünde Asalet kavramı yoksa ününde Boşa sorgu sual sorma dününde Ektiğin biçince, insan anlarmış Demi devran böyle yorma kafayı Hangi şanslı bulmuş daim vefayı Uğrunda çektiğin bunca cefayı Bırakıp kaçınca, insan anlarmış ZARALIERENİM, yüklenip salı Ayağına serip olurken halı Mizana koymadan gözü kapalı Dostunu seçince, insan anlarmış Azimet IŞIK 29.04.2017 İSTANBUL |