ARTIK
Yokluğun gama benziyor,
Yüreğimin üstünde duran bir ağırlığa. Nefesimi kursağım da bırakan, Göğümde ki maviyi solduran bir hicrana. Aşk benim dert benim ve dahası.. Burada senin payın yok değil mi? Gamze çukurlarına dolan gülücük, O senden habersiz geldi. Hayallerimize giren kızın elleri küçücük, Aynı hayale katık olmak tesadüf... Raslantılara iman ’Mevl’aaya gülünç. Göz bebeğime dolan mukadderat. Yokluğunun soğukluğunu inkarlarını örtmeez, Istesem de dudaklarım yüreğine değmez. Boş ver sevgilim sen yoksun. Bende sen diye bir kitaba iman yok artık,. 12,04,2017 Refiya Kıran.. |