MİRAS
Deniz buğusu gibi gözler;
Dokunsam ardından dökülecek yaşaları var. Avucuna çamur değen bir çocuktaki sarı sıcak saçlar, Dokunsam parmak uçlarimda son bulacak sanki. Bir Berfin’den daha asi, Yüreği avucunda ha durdu duracak.. Yüreği: dudaklarım en çok ona değmek istedi. Gitti, kalmak asırlardan beri en büyük ihanet.... Bir otobüs camından; Gördüğü her yabancıya el sallayan, Tanımadığı yerlere ait olmaya çalışan bir o. Miras bırakılmış bir yoklukla avunan bir ben.. Gelmiyecek belkide hiçbir zaman , Ama bende onun koca gülüşü: Bir ömür boyu miras.... |