VAY ANASINI
VAY ANASINI
vay anasını sen anın peşine düşmüş kaçıracağım korkusuyla dövünüp duruyorsun karşımda oysa ben nice ayları yılları gözlerimle yolcu etmişim camın ardından nefesimi bile kesik kesik kullanmışım korkarak hızlanırsa düşerim belki aşkın kucağına usul usul kalmışım öylece bir bilsen ne mevsimler göz kırpmış karşımda mehtap asılıp durmuş başımın üstünde yağmurlar damlamış penceremden ıslak ıslak titretirken içimi ses çıkarmamışım ben ki iklimlere burun kıvırmış umur etmemişim sevdayı yalın ayak dolaşmış içimdeki ateşi çiğneyip de geçmişim geçip gidivermiş tüm güzellikler öylece bakmışım ardından hiç kıpırdamadan aşka tövbe etmiş söndürmüşüm tüm yangınları yüreğimin soğuğunda titremeye mahkum etmişim beynimle, bedenimi üşüyorum |