içimde ıtırlı dağlara doğru
başını alıp gitmek isteyen
bir yörük rüzgarı esiyor
karıncalanmış ellerimin içinde
kımıl kımıl papatya pıtırtıları
esmer toprakta bereket, sevdiğim
hasır serili evlerin sıcaklığını bilen çocuklarla
sabahtan akşama topaç çevirmek için
kocabaş pancarından oyuncaklar imal eden
bir avuç telle yeni dünyalar kuran çocuklarla
içi boşaltılmamış zamanlarda oynamak için
bir gidiş türküsü dilimde
ellerin sımsıkı ve sıcacık ellerimde
bütünden bütüne çamura batırılmak istenen
bu güzelim vatanın
hala umut kokan bir yerine
sen, ben ve gülüşün
ki gülüşün bende
tüm faşizan emirlere karşı bir isyandır
yuvalanıp, direnişler büyütür
yüreğimin sol yanında
esmer Karaca’m, sen kadınım
kuşatılmışlıktan sevdaya kurtarılmış
en değerli toprağım
haydi gidelim köhnemiş kalabalıklardan öteye
boyunduruk vurulmamış suların aktığı
saksılarda tutsak edilmemiş çiçeklerin olduğu bir yere

ali rıfat arku
02/05/2017
istanbul