AŞK DA BİTER
kırlangıçlar göçer ya
aşk da biter bir gün elin şakağında düşünürsün aşk da biter bir gün kalakalırsın ortalıkta sen yorgunsundur, her şey ölgün peltemsi bir pas tabakası, dilinde-damağında elin şakağında ve pörsümüş çiçekler pencerende yağmurun tıpırtısı seni bir ceset gibi sürükler biten aşkının anısı düşünürsün, düşündüğünü hiç kimseye söyleyemezsin balyozlar döver göğsünü yenik düşersin (*): "Eksik Kırlangıç" kitabımdan |