Yanıyorum…
Söylemiyorum kimseye
Derdimi açmıyorum anlatmıyorum
Paylaşmıyorum
Soruları duymuyorum
Çözümler umurumda değil
Çünkü…
Eli havada koyulan benim
Bırakılan, terk edilen, vurulan yüzüne srtına
Aşağılanan kovulan,
herkesin hak ettiği
veya hak edebileceği her şeyi duyan benim
su vermeyin bana
uzatmayın ellerinizi
acıyarak bakmayın yüzüme
defolun hepiniz
etrafımdan
zihnimden
gönlümden
asrımdan
kelimelerimden
şiirlerimden kendimce karaladığım

akıl vermeyin bana
yanıyorum diyorum size
duman çıkıyor kelimelerimden görmüyor musunuz
kan damlıyor her hecemden
uzattığınız tebessümlere saklı istihzaları görüyorum
siz bakadurun
daha bir yanıyorum

gölge etmeyin bana
akıl vermeyin
dinlemeyin beni
yüzüme gülmeyin
madem hak etmiyorum sevilmeyi
sevmeyin ulan beni
beğenmediğiniz yalnızlığımla
hırçın bulduğunuz kelimelerimle baş başa bırakın
size ne uçurum kenarında oluşumdan
düşecek kırılacak veya paramparça olacak oluşumdan size ne
beni…
benliğimle
bencilliğiyle tevazuumun
eğrilmekte olan boynumun dikliğiyle
dikenleriyle dilimin
yalnız bırakın beni
devrimci
asi
sert
ters
dik
yan
tüm yanlarımla bırakın
yalnızlığıma zarar vermeyin
uçurumlarıma bari ilişmeyin
ben ölmek istiyorum dolu dizgin
nefes nefese koşmak istiyorum sokaklarında şiirimin
birileri tarafından konulmuş tüm kanunlara lâ diye bağırmak istiyorum
saygı duymuyorum ilahlarınıza
saygı durmuyorum kibrinize bilgiçliğinize
kendi kendinize şişirdiğiniz bilgeliğinize
sizi reddediyorum
yanıyorum diyorum
isyan ediyorum

bak…
işte orada
bir kadın ve kucağında bir çocuk
yanında erkekliği biyolojik bir fark olan adam
ve üstünde geceyi aydınlatan bir kızıllık
sonra kan ve ağıtları geride kalanların semayı çınlatan
insana insanlığı unutturan
insanlığından utandıran
ve bir Fatiha en fazla arkasından
siyah giyimli olduğu konuşulan bir kadın
koltuk değneğiyle her şeyini yitirmiş bir sakallı adam
geleceğin teröristi bir bebek
öğrenebildiğim bu kadar
ve kahrolsun kahrolası ne varsa

işte şu da
modern dünyayı temsil eden bir bayan
bir bebek pusetinde
bir adam medeniliği üzerinden okunan
ve karşısında bu ailenin
yüzü sakaldan ibaret bir şahıs
göğsü bomba dolu
dilinde dinci bir takım söylenceler
gözlerinde insanlığın geleceğinden nefret eden bir kin
tekbir adı verilen bir slogan
ve kan ve göz yaşı
ve lanet olsun çığlıkları yankılanır sokaklarında parisin
terör ortadan kalkar
teröre kurban edilenler adına yollar karanfillere boğulur
anıtlar kurulur
şarkılar yazılır
gözyaşları sel olur
ve tüm dünya
bu terörün karşısında olduğunu beyan eder ahlaksızca
sonra biri kalkar sakin ol der

lan!
Ya bizim çocuklarımız… diye sormaz kimse
Cüret edemez
Bizimkiler kayıp olur
Onlar barışa verilmiş kurbanlar
Ve kahrolsun bizler
Şimdi biri kalkıp bana sakin ol diyecek
Yanıyorum…
Paramparça cümlelerim
Ve bu suç sadece coğrafyamın ve benim….

Mehmet berat