3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2138
Okunma
yalnızdır insan
gülerken yalnız
ağlarken yalnız
düşünürken yalnız
uzaklardan çok uzaklardan
el salladık dosta
yıllar öncesinden yalnız kaldık
yapayalnız kalabalıklar arasında
sen sadece sen gülmelisin çocuk
binlerce yıldız sana arkadaş
sen güldükçe o dost uzaklarda
şimdi ağlayacak
ben ayrı dünyalarda
ben olmayan ben
yolculuklar içinde
mekansız ve zamansız
giden var bu yerlerden
bilinmeyenlere apansız
giderken ben sen gülümse çocuk
gözlerindeki o renkler ki senin
istersen gökyüzüne bir renk ver
istersen yeryüzüne bugün
yumak yumak ellerine yalnızlıklar düştüğü gün
Cevap Yaz