ŞAİR
topacım rüzgarın kanatlarındayken
elimde horoz şekerim kağıt kalemim bir yerlerde hep arkadaşlardan ayrı oynardım sessizce bir şeylerden kaçar kuytu köşelerde hayal kurarken yakalanır sorgulanırdım neyse geçelim hem bilir misin anne ta o zamanlar bıraktım hayalleri çizik çizik yüreğimde izler varken sonra sen uyuduğumdan emin çıkınca odamdan gizlice pencereden yıldızları seyrederdim kulak misafiri olmuştum yedi yıldız sayılırsa dilekler kabul olurmuş diye hiçbir dileğim yoktu ki yine de sayardım ötelere göz kırpanları ağaçların uğultularını dinlerken gecelerce yakalanır sorgulanırdım yine geçelim bilir misin anne o zamanlar anladım yıldızların uzaklığını büyüdüm büyüyen ben miydim yoksa biryerlerde kalan elime alamadığım kalemim mi bilmeceleri çözerken kelimelere başladı isyanım anlamadığını söylerken beni için için sığınırdım çocukluğumun kuytu köşelerine ne zaman ki başladı harflere dostluğum yakalanır sorgulanırdım geçelim anne bir zamanda bıraktım ben şiir yazmayı anlatmayı anlatabilmeyi topacım rüzgarın kanatlarındayken elim yüreğimde kağıt kalemim biryerlerde |
KUYTULARA SAVURDUGU NADİDE KELİMELERLE
TAKDİRE LAYIK BİR YÜREK TANIDIM
BAŞARILAR
İÇİNİZDEKİ ÇOCUGUN SESİNE