BENİ BANA BIRAKIN
Sincap gibiyim; kuytulara saklanmış bedenimi
Saf kalbim belli ediyor... İstemesemde akmasını gözyaşımın Ahenkli çığlıklarım beni çok utandırıyor... Tam kendime yer buldum sanıyorum Kalp atışlarım uyandırıyor içimdeki koca devi Koyu kahve saçlarımı topraklarda arıyorum Yakıyor iliklerimden delip geçerek koca ormanı yüreğimin alevi... Aya kızgınım, mehtabı düşürdü yine gözlerime Çam kokusu sinmiş üzerimdeki yırtık elbiseme Saatlerim geri akıyor, maksat günden kaçıyorum Baş başa bırakın beni, bir bana bir de kendime... Düğünüm bahar, ölümüm sonbahar Kelebek misali yaşasam Ömrümü tek bir güne sığdırsam Kalbim toprakta, çığlıklarım mehtapta... MERVE GÜREK |
Çam kokusu sinmiş üzerimdeki yırtık elbiseme
Saatlerim geri akıyor, maksat günden kaçıyorum
Baş başa bırakın beni, bir bana bir de kendime...
Düğünüm bahar, ölümüm sonbahar
Kelebek misali yaşasam
Ömrümü tek bir güne sığdırsam
Kalbim toprakta, çığlıklarım mehtapta...
Şairin ruhu ile şiirin ruhunun buluştuğu yerdir şiir. Bize de şiir okuttuğunuz için kutlarım. Kaleminiz daim olsun. Saygılar