GÜLÜŞÜNE ESİR (ELLER YANMAZ SANMA)Can yandı Canan ağlarken Gülen gamzelerine yaşlar değince Sıcaklık tenimi terk edip Ölümün soğukluğuna sarıldı ruhum. Sıyrıldı tüm iyilikler etimden Kötü huylu haylaz çocuk gibi Kırdım tüm oyuncaklarımı Oturup somurturken gecenin şavkına Dönsen ne olur diye Uykuyu çağırdım sabahlarda Ve çırpınırken çaresizlikten Doğdu güneş yeniden gözlerinde İnsan bir gülüşe neden bu kadar özlem Duyar ki Özledim ve özledim sen Ne dersen de İyi ki varsın Hiç düşünmeden senli duygular Şiir oldu işte Döküldü gönlümün en gizli En derininden Ve hangi şiir Hangi beyaz kâğıt Anlatmaya yeter ki güzelliğini Ve hangi tasvir gülüşüne tarif Olur ki Ne anlatabilir seni Hangi kıymetli mücevher Belirleyebilir değerini Ve Neden insan bir gülüşe âşık Olur ki ? |
Selamlar ve saygılar