Aşkıma küfür eden AŞIK olsa bari
gam yemem…

tükendi artık vadesi
çıkmaz candan umut kesilmez
diyen notaların sesi
sessizliğe gömdü kaderi…




git
öfkemin cazibesi
nevrotik bir şiirin tümcelerini dağlıyor
ve isyanın parmakları uzanırken tanrıya
zamanın kargaşası düştü saçlarıma
dilimi yumuşatırken
gözlerimin içinde yıldız arayan çocuklar
hangimiz günahsız
bitti
masanın üzerindeki tozlarını
raflardaki yokluğunu
yılların kokusunu
ve kitaplarımın arasındaki notlarını
al ve git



bitti
kucağımda ağzı süt kokan kelimeler
ellerimde geçmişin lekesi
yıkandıkça ihanetle
hanemi vuruyor
kederin sessizliği
git.




sensizliğin yumruğu düşüyor masaya
kan gövdeyi götürürken beynimin duvarlarında
anlaşılmaz şiirler okuyor çocuklar kulaklarıma
merhametin rüzgarları savrulup sokaklarda
saklanıyor
geceye konan namerdin avuçlarına
ve aşk
acil kapılarında krizlere gebe kalıyor
unutmadım aklımda
antidepresanlar kadar uyuşuk bu hayatta
tek uyuşmayan bizdik galiba
avuç içlerim sızlarken…




git
hesap görüldü
bu aşkın defteri dürüldü
nokta.



gönlümdeki boşluğa karayağız şiirler doldururum bundan sonra…