’GAZİ OSMAN PAŞA’


Korku yoktu yüreğinde yıldırmadı onu ölüm
Kutlu yolda giden yola iz diyordu Osman Paşa
Kör olsa da iki gözüm kırılsa da elim kolum
Biri bire kattığında biz diyordu Osman Paşa


Türk kabire sığmaz asla dikilecek kefen dardır
Biliyor ki arkasında korkusuz bir ordu vardır
Vatan ana, vatan baba, vatan kardeş, vatan yardır
Düşmanımın sesi kısık tiz diyordu Osman Paşa


Hava puslu olsa bile durmayın yiğitler koşun
Düşman kalacak altında Tuna denen bu yokuşun
Barut koksa da cephede, bitse de mevzide kurşun
Kalmayacak toz üstünde toz diyordu Osman Paşa


Yüzleşin artık ölümle kurutun düşman soyunu
Plevne’de öğrendik biz onca kansızın huyunu
Böylesi ayan olmuşken Rus milletinin oyunu
Kurulan tüm planları boz diyordu Osman Paşa


On dokuz Temmuz sabahı saldırdı düşman üç koldan
Ölmek vardı lakin asla dönmek yoktu kutlu yoldan
Yeniden alev alırdı ateşimiz sönen külden
Her kulvarda farklı farklı koz diyordu Osman Paşa


Efkar sarmıştı bedeni gönül düşmüştü kedere
Tüm melekler şahit olsun her tarafı yara bere
İçimiz kan ağlıyordu düştükçe Mehmetçik yere
Göğsümüzün ortasında köz diyordu Osman Paşa


Şehadetin gonca gülü çoğalıp burada açsın
Ve her mevsim dönümünde, suyundan turnalar içsin
Yaşanılan kader denip ahdımız tarihe geçsin
İnmeyecek bayrak yere söz diyordu Osman Paşa
5 Nisan 2017 / Tokat
Rasim YILMAZ