yapıncakdizelerimi kırıp üzerine oturdum bana göre değilmiş şiir yazmak sarılar giydim bekledim bahar bi yaprak bi çiçek meyve dalında yapıncak çevirdim ağzımı güneşe sıcaak sıcak sen kuşlara iyi bak dedim o kanat lazım olacak annemin kuşkonmazı var odada odanın adı misafir giriş ikinci bi emre kadar yasak kuşlar kuşlar bu kapı ardı dallar dallarda incecik yapracıklar gözlerimi kaçırıyorum önceden de aklımı kaçırmıştım yol bildik üstüme üstüme gelmişti kasımın dokuzu çok ağırıma gitmişti soğuran olmamıştı benzemiyordu hiç bir şeye az tiren belki belki az daha tiren dumanı üstünde neden konmasındı ki kuşlar o anahtarlı odanın kuşkonmazına ne kadar komik sallanabilirlerdi oysa o incecik dal ve yapracıklarında sıra sıra |
Güzel.
Eyvallah.