Gögerçin
Gögerçin derdi babaannem güvercine
dalarlar bizim geniş balkona ekmek ıslatır atarız önlerine kediler pusuda beklemede benim yürek onları görünce teklemede bir el çırpsam kaçacaklar yiyeceksin kedilerden sunturlu bir küfrü... Gögerçin bu gelir yuva yapar çatıya belli ki uzun süre kalacaktır yatıya canıma minnet ben severim kuşları yoktur onların alçaklıkları hainlikleri vahşilikleri insan gibi suçları... Gögerçin sen havada pır pır benim yürek de ateş alır yer de pır pır kanatlarıyla bir tokat rüzgara bir de koyduğum su kabından az gargara ama yeter artık yeter besliyorum da sizi her gün zibidiler yeter bu kadar yaygara... |
Hepimizin uzun kış günlerinde yaşadığı böyle ilginç anıları vardır.
Dile getirdiğin için teşekkürler Ahmet Bey.
Selamlarımla..