ÖLÜMHayat yaprak gibi, artık solunca Ölüm yaşa bakmaz, vakit dolunca Azrail arayıp, seni bulunca *** Ne genç dinler, ne de yaşlı, her canı; *** Alır gider inan, candan cananı… Kim derse ben ölmem! Hep küllü yalan Hani var mı? Atalardan; hiç kalan… Sen, yaşarım diye; var git oyalan! *** Sana da gelecek, bir gün sıra *** Kurtaramayacak; zenginlik, para Takdiri ilahi, tecelli kula Sakın tamah etme! Paraya, pula Kalmayacak cihan; evliye, dula *** Her canlı ölümü tadacak bil ki *** Amelin sırattan, geçirir belki Hepimiz yolcuyuz, bu dünya fani Bir gün, son nefesi verirken ani Kimse olamaz, ecele mani *** Çoluk, çocuk, eş dost; bunu fark eder *** Topraktan geldin sen, toprak gark eder Şu dünya malına, sakın meyletme! Ömür bir kervandır, geçer eyletme Gerçekten yanadır, vefa söyletme *** Çıkarsın bu handan, girdiğin gibi *** Kabrin ne ucu var, ne de bir dibi 28. 03. 2017 |