Kılıcının arkası bile kesiyordu.
Yediğin önünde yemediğin yanında.
Vah desen can diyordu sevdiklerin.
Bir giydiğini bir daha giymez.
Kırmızı jaguar arabayı beğenmezdin.
Holdinglere başkan olana kadarmış.
Annen, baban, sevdiklerin.
Çıktılar lügatinden

Unuttuğun bir şey var aslında.
Başkan seçeceğin evlatların var.
Elkızı değiştirdi deyip çıkıyoruz içinden.
El âlem değil bence
Senin kanın bozuk vesselam.
Alzaymır olmuş babanı,
İzmir Marşı ile gönderiyorsun Huzurevine
Tüh senin kalıbına diyorum.
Başkada bir şey demiyorum.
Yazık gül gibi kelimelerime.

Her gün hava atıyorsun.
Eğlence mekânlarında fütursuzca,
Siyah havyarlarla beslenip.
Göz dikiyorsun işçilerin üç kuruş emeğine.
Seni dokuz ay karnında taşıyan ananı.
Hasret bıraktın huzurevinde
Dönüp bakmadın ardına utanmaz adam.
Ağladığın her gecenin sabahına dek.
Başucunda uyumayan zavallı kadını.
Ameliyat yaptırmıyorsun yazık sana.
………….
Artık değirmeninin suyu akmıyor.
Dökülmeye başlamış gazel yaprakları
Uğramadığın huzurevinden ananla, baban.
Sevdiklerinin omuzunda
Yol aldılar ebedi istirahat a
Sen saçını başını yola dur.
Seni terk etti, indirim mağduru işçilerin.
Malı hamutuyla götürdü muhasebecin.
Dur hele dur daha başına neler gelecek.

Sevgili eşin dava açmış trilyonluk.
Evlatların deli diye hastaneye başvurmuş.
Anlayacağın raporunda olacak kırk altılık.
Boşuna dövünme için için
Sen bunu çoktan hak ettin şerefsiz.
Anne babanın bir huzurevi vardı.
Sende oda yok
Tam takır kuru bakır.
Sokakları mesken tuttun.
Nerede akşam orada sabah.

Ne oldum değil.
Ne olacağım demeliydin.
Biliyor musun? bu olanlara rağmen.
Yine de sana üzülüyorum.
Sol yanım acıyor inceden inceye.
Evet, insan gibi yaşamak senin de hakkın.
Ama en son gemi bile kalktı bu limandan.
Meçhule gidiyor ağır ağır.
19.01.2014