paranoid park
kayboluşum dünyaya iyi haller üzre geçtiğim bir kıyak
zoruna gidiyor organlarımın tütün morumsuluk safiyane suçluluğun rengi bana göre sahi eksiltilmiş birer müslüman evrimin son halkasında tanıdığım yarenler izlediğim filmler tanrıya inanmıyor dünyayı ben öğretiyorum inadına ve sebatkar komşuluk oynayan çocuklara platonculuk yaparaktan tam kurtaracakken küçük prens aşığı pornoları şunu yazıyorum defterlerine onların: ’dünya bana inançsız bir gerilla’ öylece kurtarıyorum kocamış coğrafyayı yalandan haz alıyorum hiçkimseler gibi matematik karnedir, hitler hayat dersi, savaşlar bilgisayar oyunu kandırmasınlar nolur kavramlarını cedric’in şirin mesela ferhat’ın kazmasının yalancı sevgilisi çocuklar bunları da yazsın bir kenara kayıp eşyalara secde ediyorum koltukların altında gitarı bir türlü öğrenemiyorum romantiklik alacaklılarım gelince rasyonel huysuzluklarım tutuyor ne zaman kararlar bana düşse ya herro ya merro kaçıp ormana saklanıyorum bence ben; tezatı olmayan tüm sözcükleri karşılıyorum varlıklara yok olduktan sonra ad konmalı insanlara helak olduğu esnada 21 grammış ruh izledim de hafif geliyor bana bedenlerin ağırlığı zorla kurulmuş sabah zembereği tüm günler zorba aşka müşriğim, ortakçıyım yalnızlıklara, yine bulamadım sokağımın yolunu inzal uykusuzluklarda elim uyuşuk dilim oblomov adımı da unuttum gözüm aydın. |