EVLAT ACISI
Bir annenin rahminde en hokkalı sancıdır,
Evlat yoksa yanında tüm evren yabancıdır, Başıboş yürümekte, gezen deli ayaklar, En matemli resimdir, kar beyazı o aklar. İlk dokunuş, ilk bakış, mühürdür gözlerinde, Kaf dağını aşsan da, yavrun var sözlerinde. Kara toprak soğuktur, ısıtmaz kemikleri, Kim tutacak bir daha, o güzelim elleri. Ağıtlar yakmaktasın, derdine çare diye, Rahmandan gelmedik mi, bunca ıstırap niye. Feryat yok gamlı ana, elbet sen göreceksin, Cennete giden yolda, görünce güleceksin. Aşık Firgatli |
…
Çok beğendim…
............................. Saygılarımla selamlar…