sebil
Sözün sözle dövüldüğü
Hakaretle galip olunan Bir savaştan uzak bir sehir düşlüyorum Öyle bir şehir ki Emre itaat edilmeyen Siir içinden okunan bir cezbedir Üstünde birikmiş günahsiz bir günah Nefsimin ortasindan dünyaya açılan Çölün ortasindayim ok koklayip da aglayan Acizliginde efkarlar Etrafimda erirken iliklerim Sukuta boguluyorum bir aşk için Olmeden once ölüyor bedenim Bir düş bin gercek düşün Tek başına medine yolunu tutmusum Bir çöl ve mezar bekçisi Hasretin dört yanimi sarinca muhammedim Bebek kalıyor hasta dilim Arafla cehnnem arasinda Yokluyor kendimi tanrı misafiri Gözler yokluktan yeni doğmuş Kalpler esnek Hurafeyi dogadan ayirmadan |
Gönül şairlerinin kaleminden akan güldesteler huzur verici…
Çok beğendim...
........................................ Saygı ve Selamlar.....