acıyı bal etmek
sürekli kirlenen dünyamızda,
beyaz da rengini yitirdi, keşke; gök kuşağı renk cümbüşünde ki gibi bir yanımız hep çocuk kalsa da güzellikleri, sevmeyi ve masumiyeti hatırlasak. çünkü, öyle kibirliymiş ki insan..! çizgisi sanatının dışına taşarmış, unuturmuş ölüm terazisini. ama yine de asla yeis yok acımız, sabrımıza kefen dünya yaratılanlarla dolu gelen giden, lakin her kişi üzerinde saklı, bir yanında yaşayan bir diken. ama gül kokulu, ama göze mil çekilen acıyı bal etmek mi ? yüreğimizin özü zaten biz kalu bela’ da vermiştik o sözü… ..... yusuf erdoğan |