DerinlerdeSığ denizlerin en kavi mavisinde boğulurken simsiyah bir mazi örtülür yalnızlığıma sinsi düşlerin hayal ettiğim pespembe rüyalarında yüzme bilmediğimden dalarım derinlere poyraz eserken düşüncelerimin feryatlarına senin adına her gün depremli şiirler adarım umarsız yarınların gri karanlığında çabalarım çabalarım çıkamam su yüzüne yetim her duygu bir yaprak daha koparır ömrümden bu kaçıncı kırılış ki bir türlü doğrulamıyorum yine de her çiçekten bal alan bir arı gibi vızıldayıp duruyorum suya düşen bedenimle canımın her acıyışında-her yandığında besteler yapıyorum karamsar şarkılara derinlerede bir yerlerde sağalmayan o yaranın izi var ki hiç silinmiyor dinmiyor sızısı-ben kendimi parça parça bitirirken sen giderken ağlamadım ya- mahşere sakladım gör diye gün günden yavaş yavaş-saat saat ölüyorum ölüyorum anne yanına uzanmak için- o nurdan yatağında yanına uzanmak için gün sayıyorum niye dersen ben sana yaşarken doyunca sarılamadım ben sana hiç doyamadım anne Yüksel Nimet Apel |