Ayna Tutan Çocuk
gece vakti ekin tarlasında
elimde bir kavanoz koşuyordum, çocuktum ateş böceklerinin peşinde ansızın durup büyüdüm babam ölmüş. madem ki bir çukurun cehenneminde ansızın büyümüşüm madem ki taştanmış adana’nın yolları ve bir simidi üç parçaya bölüşüp yemişiz öyleyse heybetli olmalıydı çocukluğum öyleydi belki de bak nasıl da geçti zaman ağır bir tank gibi palet izlerini bırakarak ömrümüze |
Güzel bir masal okudum yazarım
kutlarım