Efkargeceler ılık bir rüzgarla getirir seni balkona orda annemin saksılarından birinde durursun küçük kırmızı bir güldür o yağmur yağsa ıslansak der derin bir duman çekerim sigaramdan yaslanırım balkonun demirlerine bir şarkı mırıldanırım birlikte söylediğimiz gözlerin çıkıp gelir içinde yaşadığımız zamanın dışından; bu şarkıya eşlik eder gözlerini duyarım. ben ekmek derdinde, ter içinde, yoksullukla bitirdim gençliği zaman beyaz bir izdir şimdi geçip gitmiş saçımda sakalımda ama beni bu değil hiç değil beni bu olmamışlık yaralar. ellerin tuz eksin bu yaraya zulmün olsun bana ne diyeyim deli gibi istiyorum şu saatte sesini duymayı Cevher Çakmak |
Sevgi yazan kalemiyin ritmi şiirlerin dansıdır…
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..