Ruhumdaki Hasar
yaralarımı saydım karanlıkta sessizce
yaralarıma alkol döktüm parmaklarımı saplamadım bir yangına gözlerime bir avuç kül bastım affetmeyi bilmedim hiç ruhumdaki bu hasar babam yüzünden bazen karanlıktan korkarmışım meğer şimdi çırılcıplak cılız bir cenin şeklinde... kafamın içindeki gürültüleri susturamıyorum uçurum dolusu cinnet yumrukluyor kapıyı pencereyi ben çok göz yaşı kaybettim annemin gözlerinden çocukların vucutlarından kan kaybettim cenneti kaybettim allahı kaybettim seni kaybettim yenilgilerim ne muhteşem! seni beklediğim gecelerde hiç gelmedin kitabın son sayfasına geldim kötü bitti onaramadım kendimi saramadım ellerin çok uzaktaydı ben kendime çok yakındım dayanılmaz olan buydu kendime çok yakındım. |
Okudum ve Beğendim...
Güzel dileklerimle Kutlarım...
.................................................... Saygı ve Selamlar.