türküne zaman avuçlarıma alsam gözlerimi gözlerimin içine bakıyor sitemli -bu ne biçim boşluk böyle hiçbir yolun izi kalmamış kurşuna dizmişler bütün sevdaları yanık türküleri mor değil dağlar yaylalar viran nadas yeri yakar gibi harami kesilmiş cılız adamlar sanki koçero hiç mavzer kuşanmamış ne zaman sorguya çeksem gözlerimi işi gücü yalan dolan -görmedin sırın içindeki sırları herşey insan ellerini açma dualara beyhude gümüş sırlara inanan ne zaman öğüt versem gözlerime acı ve alaycı kahkahalar duyarım bakır ufuklardan -yandığı kadardır herkes küllerini deşele küllerini kaç damla göz yaşından bir anka çıkar bilemem ki ne zaman terk etmeye kalksam gözlerimi engerek olur boynuma dolanır avare gezginliğimdeki yolların hepsi ne zaman yalvarsam gözlerime yeniden bir tutam ben diye -akort tutar mı tüm çalgılar bir elle tuttur şimdi son türkünü,gövel ördek gibi daldım göllere söylenme kasım |