MAHZUN SEVGİLİYELodos lodos esme bana, başım döner, dayanamam, Eseceksen poyrazdan es, soluğuma dol güzelim. Mahzun mahzun bakma öyle, içim yanar, dayanamam, Geleceksen, arzuyla gel, mutluluğum ol güzelim. İlkbaharda, misk kokusu koklanmamış garip gonca, Renk renk açmış, yine kimse görememiş yaz boyunca Güz gülümsün şimdi, hüznü gözlerinde okuyunca, O kaybolmuş yıllarını, gel, sevgimde bul güzelim. Sevdalısı olmuşum bak, dertli bir çift elâ gözün, Gel, beraber unutalım, şarkılarda kalsın hüzün Şimdi sevda eyyamıdır, gülsün artık o gül yüzün, Gönülden bir tebessümle, gel, gönlümü al güzelim. Yaz kış, yalnız yüreğimde açan kızıl bir gül gibi, Gönlüm kafes olsun, şakı, seherdeki bülbül gibi, Ömrümün kış mevsiminde verilmiş bir ödül gibi Gel de kışlar bahar olsun, hep gönlümde kal güzelim. Dört mevsimin renkleriyle süslü, güzel bir yaz olsun, Bir âlem-i meşk yapalım, neş’elen, coş biraz olsun. Benim gönlüm, her makamdan aşkı çalan bir saz olsun, Al gönlümü ellerine, vur mızrabı, çal güzelim... Ünal Beşkese |
Elbette ki yazan çünkü sevilen yalnızca
şairlerin yüreğinde böylesi edalı nazlı ;
böylesi güzeldir.O sevgiliye böylesi bakan onu böylesi yücelten
yürek ne güzel yürektir ,onu yazan kalem ne güzel kalemdir...