ÜTÜLÜ HAYATSadece özne(l) olsaydı yaşam Yüklemlerim kırış kırış olmazdı Nesne(l) gerçekliğe Bir ütü gerekmezdi İki yakamı toparlamak için Çeki düzen vereceğim Hatalarım ise hiç olmazdı Eteğimin ucuna buhar basıyorum Ziller çalıyor İşte o vakit Ara ara da olsa nefes alıyorum Hummalı koşuşmalarımda Bir yudumluk mutluluk Göreceli ufkuma ışık oluyor O karanlık ardında saklanan Güneş Yapı taşı kesiliveriyor Şair olanlar Şiirler öngörü rüzgârı estiriyor Kafamı ütüleyen adapcılar Tüm yalanlar ve diktacılar Siliniyor birer birer Leke izlerine rağmen En azından Cahil kafamın içini Sorguluyorum Neden Niçin Nasıl diye H. Çiğdem Deniz. |
Aşk cennetin dilinden bize kalan yegane hatıradır. – Bulor.
Beğenerek Yüreği Kutlarım…
Çok çok güzel…
……………………………………Saygı ve Selamlar…